രാത്രിയാണ്
പകലും രാത്രിയും എനിയ്ക്കും
അവള്ക്കും സമം . ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും
ചിന്തകള്ക്ക് അതീതമായി ജീവിച്ചവര് .
മനസ്സെന്ന മാന്ത്രിക ചെപ്പില് - ഭ്രമം
എന്ന വിത്ത് മുളപ്പിച്ചതില് -
സായൂജ്യം കൊള്ളുന്നവര് .
പുകയേറ്റ കരളിലും
കരിവാളിച്ച ചുണ്ടിലും
വരണ്ട സ്നേഹത്തിന്റെ നഖ ക്ഷതങ്ങള്
ഏല്പ്പിച്ചു - പോട്ടിചിരിയ്ക്കുന്ന പെണ്ണ് .
ഹൃദയ ധമനികളില് - പ്രണയത്തിന്റെ
കൊഴുപ്പടിഞ്ഞു - രക്ത പ്രവാഹം -
ത്വരിതപ്പെടുത്തി - മരണം കൊതിയ്ക്കുന്നവന്
ഞാന് - വെറുമൊരു പുരുഷന് .
ഞങ്ങളീ പച്ചച്ച നാടിന്റെ വിപത്തും
വിലാപവും . വിഷാദം പടര്ന്നു -
പന്തലിച്ച ജീവിതത്തില് - ഭോഗ
സുഖങ്ങളില് അര്പ്പിച്ച നാളുകള്
ഇന്ന് - ഞങ്ങളില് ശാപം ഏറ്റ നിമിക്ഷങ്ങള് .
നല്ലതും ചീത്തയും തിരിച്ചറിയുവാന്
കഴിയാതെ സ്നേഹത്തിന്റെ പോയ്
മുഖമണിഞ്ഞ് വഴികളില് തീ പടര്ത്തി
നാടിനെ വില പേശി വില്ക്കുന്ന -
നളനും ദമയന്തിയും ഞങ്ങളാണ് .
ഇനി നാളെ ഞാന് കിടക്കയില്
അവളുടെ മുലപ്പാല് നുണഞ്ഞു കിടന്നു
മരിയ്ചെക്കാം .
രാത്രിയല്ലേ .
മുലപ്പാലിലും വിഷം കലര്ത്തുന്ന
പ്രണയാദ്രമാം - കാലമിത് .
ഒന്നിനും അര്തങ്ങളില്ലാത്ത
ചെയ്തികളാല് സ്വയം ശവപ്പെട്ടി പണിയുന്ന
പ്രണയിതാക്കള് .
പ്രണയം കൊണ്ട് നേടുന്നത് -
ജീവിതം കൊണ്ട് നഷ്ടപ്പെടുത്തും .
കാലം എനിയ്ക്കും അവള്ക്കും
സമയ പരിധി നിച്ചയിച്ചു .
സത്യമിത് - ഞാനിനി - യാത്രാ മദ്ധ്യേ .
അവള് ഒരുങ്ങുകയാണ് .
അവളുടെ വിഴുപ്പു ഭാണ്ഡങ്ങള് നിറയെ
പ്രണയ ലേഖനങ്ങള് .
പലരാലും - പഴി ചാരി എഴുതിയത് .
പക്ഷെ എന്റെ അമ്മയാണ് അത് പറഞ്ഞത് .
" കുട്ടാ , നാലുനാള് കഴിഞ്ഞാല് , പ്രണയവും
പാരവശ്യവും അടങ്ങിയാല് - വെറും ചണ്ടി -
പ്രേമം . വിവാഹം .ജീവിതം
സ്നേഹമത് എന്നെ ചത്തു ............"
അമ്മ പറഞ്ഞത് ഞാന് കേട്ടില്ല .
പ്രണയം പൂത്തതും ഇല്ല - കായ്ച്ചതുമില്ല .
കരിപുരണ്ട -
ശ്വാസ കോശത്തിന്റെ -
പ്രവര്ത്തന ക്ഷമത - പാടെ കുഴപ്പത്തില് .
അവള്ക്കും മടുപ്പ് ഹൃദയ സ്പന്ദന
താളതിലൊരു മടുപ്പ് .
ഇത് മതി - ശവപ്പെട്ടി പണിയാന് .
ഒര്മിയ്ക്കുക . ഞങ്ങള് അനാഥ രാണ് .
നിങ്ങള് ഞങ്ങളില് അര്പ്പിച്ച സ്നേഹത്തിന്
ജപമാലകള് - അത്
പ്രപഞ്ചതിനായി അര്പ്പിയ്ക്കുന്നു .
പാപ മോക്ഷം ..............................!
*******ഫൈസല് പകല്കുറി **********
പകലും രാത്രിയും എനിയ്ക്കും
അവള്ക്കും സമം . ഞങ്ങള് രണ്ടുപേരും
ചിന്തകള്ക്ക് അതീതമായി ജീവിച്ചവര് .
മനസ്സെന്ന മാന്ത്രിക ചെപ്പില് - ഭ്രമം
എന്ന വിത്ത് മുളപ്പിച്ചതില് -
സായൂജ്യം കൊള്ളുന്നവര് .
പുകയേറ്റ കരളിലും
കരിവാളിച്ച ചുണ്ടിലും
വരണ്ട സ്നേഹത്തിന്റെ നഖ ക്ഷതങ്ങള്
ഏല്പ്പിച്ചു - പോട്ടിചിരിയ്ക്കുന്ന പെണ്ണ് .
ഹൃദയ ധമനികളില് - പ്രണയത്തിന്റെ
കൊഴുപ്പടിഞ്ഞു - രക്ത പ്രവാഹം -
ത്വരിതപ്പെടുത്തി - മരണം കൊതിയ്ക്കുന്നവന്
ഞാന് - വെറുമൊരു പുരുഷന് .
ഞങ്ങളീ പച്ചച്ച നാടിന്റെ വിപത്തും
വിലാപവും . വിഷാദം പടര്ന്നു -
പന്തലിച്ച ജീവിതത്തില് - ഭോഗ
സുഖങ്ങളില് അര്പ്പിച്ച നാളുകള്
ഇന്ന് - ഞങ്ങളില് ശാപം ഏറ്റ നിമിക്ഷങ്ങള് .
നല്ലതും ചീത്തയും തിരിച്ചറിയുവാന്
കഴിയാതെ സ്നേഹത്തിന്റെ പോയ്
മുഖമണിഞ്ഞ് വഴികളില് തീ പടര്ത്തി
നാടിനെ വില പേശി വില്ക്കുന്ന -
നളനും ദമയന്തിയും ഞങ്ങളാണ് .
ഇനി നാളെ ഞാന് കിടക്കയില്
അവളുടെ മുലപ്പാല് നുണഞ്ഞു കിടന്നു
മരിയ്ചെക്കാം .
രാത്രിയല്ലേ .
മുലപ്പാലിലും വിഷം കലര്ത്തുന്ന
പ്രണയാദ്രമാം - കാലമിത് .
ഒന്നിനും അര്തങ്ങളില്ലാത്ത
ചെയ്തികളാല് സ്വയം ശവപ്പെട്ടി പണിയുന്ന
പ്രണയിതാക്കള് .
പ്രണയം കൊണ്ട് നേടുന്നത് -
ജീവിതം കൊണ്ട് നഷ്ടപ്പെടുത്തും .
കാലം എനിയ്ക്കും അവള്ക്കും
സമയ പരിധി നിച്ചയിച്ചു .
സത്യമിത് - ഞാനിനി - യാത്രാ മദ്ധ്യേ .
അവള് ഒരുങ്ങുകയാണ് .
അവളുടെ വിഴുപ്പു ഭാണ്ഡങ്ങള് നിറയെ
പ്രണയ ലേഖനങ്ങള് .
പലരാലും - പഴി ചാരി എഴുതിയത് .
പക്ഷെ എന്റെ അമ്മയാണ് അത് പറഞ്ഞത് .
" കുട്ടാ , നാലുനാള് കഴിഞ്ഞാല് , പ്രണയവും
പാരവശ്യവും അടങ്ങിയാല് - വെറും ചണ്ടി -
പ്രേമം . വിവാഹം .ജീവിതം
സ്നേഹമത് എന്നെ ചത്തു ............"
അമ്മ പറഞ്ഞത് ഞാന് കേട്ടില്ല .
പ്രണയം പൂത്തതും ഇല്ല - കായ്ച്ചതുമില്ല .
കരിപുരണ്ട -
ശ്വാസ കോശത്തിന്റെ -
പ്രവര്ത്തന ക്ഷമത - പാടെ കുഴപ്പത്തില് .
അവള്ക്കും മടുപ്പ് ഹൃദയ സ്പന്ദന
താളതിലൊരു മടുപ്പ് .
ഇത് മതി - ശവപ്പെട്ടി പണിയാന് .
ഒര്മിയ്ക്കുക . ഞങ്ങള് അനാഥ രാണ് .
നിങ്ങള് ഞങ്ങളില് അര്പ്പിച്ച സ്നേഹത്തിന്
ജപമാലകള് - അത്
പ്രപഞ്ചതിനായി അര്പ്പിയ്ക്കുന്നു .
പാപ മോക്ഷം ..............................!
*******ഫൈസല് പകല്കുറി **********
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ